Mercedes Type 770
Έρχεται ο αυτοκράτορας!Η υπερκατασκευή τύπου πούλμαν είχε πολύ πιο τετραγωνισμένες γραμμές από τις άλλες
παραλλαγές των αμαξωμάτων που κατασκευάζονταν για την 770, την αποκαλούμενη «γιγαντιαία
Μercedes». Έτσι, οι βασιλιάδες και οι αυτοκράτορες μπορούσαν να διατηρήσουν τη
μεγαλοπρέπειά τους χωρίς να χάνουν την αίσθηση ότι βρίσκονται στο δρόμο.
«Έμεναν ακόμα δύο ώρες μέχρι την επιστροφή του αυτοκράτορα, αλλά τα πεζοδρόμια είχαν ήδη
αρχίσει σιγά σιγά να γεμίζουν. Οι πόρτες των σχολείων είχαν ανοίξει και τα παιδιά είχαν
σχηματίσει σειρές στις πλευρές του δρόμου κρατώντας μικρά σημαιάκια. Οι ενήλικες έψαχναν
για μια θέση με καλή θέα, αλλά, παρά τη δυνατότητα απεριόριστης θέας, στα παράθυρα των
επάνω ορόφων δεν έβλεπες ούτε ένα κεφάλι. Μια παλιά προκατάληψη απαγόρευε στους κοινούς
θνητούς να βλέπουν τον αυτοκράτορα από ψηλά.
»Κατά διαστήματα τα μεγάφωνα της αστυνομίας έδιναν πληροφορίες για την πορεία του
αυτοκράτορα και τη νέα εκτίμηση για την ώρα άφιξής του στο Οκίτσου. Τα τζιπ της
αστυνομίας έκαναν περιοδικά περάσματα από το δρόμο προκαλώντας πρόωρους κυματισμούς των
σημαιών. Σε όλη την πόλη είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία.
»Ένα φορτηγό με μεγάφωνο έκανε την ανακοίνωση: ?Ο αυτοκράτορας τώρα μπήκε στο Οκίτσου?.
Λίγες σταγόνες βροχής προσπάθησαν, μάταια, να αποθαρρύνουν το πλήθος που είχε τεντωθεί
σαν ένα σώμα προσπαθώντας να διακρίνει τί γινόταν στην άκρη του δρόμου. Το μουρμουρητό
των συζητήσεων έγινε αλαλαγμός και ένας ξέφρενος κυματισμός των σημαιών άρχισε.
Επιτέλους, είχαν φανεί οι δυο πρώτες αστυνομικές μοτοσικλέτες της συνοδείας, κινούμενες
με ταχύτητα που μόλις ήταν αρκετή για να διατηρείται η ισορροπία. Και μετά έκανε την
εμφάνισή της η μαγική Mercedes, ένα αυτοκίνητο αντάξιο ενός αυτοκράτορα που περιφρονούσε
τις παροδικές μανίες και τη μόδα. Η τετράγωνη μαύρη σκεπή ξεπρόβαλλε περήφανα πάνω από
τις σκεπές των άλλων λιμουζινών που ακολουθούσαν κρυμμένες πίσω από το υπέροχο
μεγαλόπρεπο αμάξωμα. Στην πλευρά δέσποζε το χρυσό χρυσάνθεμο».
Έτσι περιγράφει ο Όλιβερ Στάτλερ την επίσκεψη του αυτοκράτορα στο Μιναγκούτσι-Για, το
θρυλικό μέρος ανάπαυσής του ανάμεσα στο Τόκιο και στο αρχαίο βασιλικό θέρετρο του Κιότο.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αναφορά του στην αντιπάθεια του αυτοκράτορα για τις παροδικές
μανίες και τη μόδα. Το στιγμιότυπο της περιγραφής έγινε το 1957, όταν η μεγάλη Mercedes
είχε περάσει τα εικοστά γενέθλιά της. Και πιθανόν να έδειχνε ακόμα παλιότερη με την
υπερκατασκευή τύπου πούλμαν, ένα χαρακτηριστικό που θεωρούνταν συντηρητικό ήδη από τη
δεκαετία του ?30. Ο αυτοκράτορας ήθελε να επιδεικνύει με αυτό το αυτοκίνητο το βασιλικό
του γόητρο ακόμα και μέσα στη δεκαετία του ?60, μολονότι στο βασιλικό στόλο υπήρχαν
περισσότερες από αρκετές Rolls-Royce και Daimler.
Με το αυστηρό κλασικό στιλ της, η μεγάλη Mercedes δεν είχε πολλά κοινά με τις τελευταίες
κομψές και συνήθως ανοιχτές εκδόσεις του μοντέλου που μετέφεραν την ηγεσία των Ναζί. Από
το 1930 μέχρι το 1945 η σειρά αυτή διατήρησε την ονομασία «Τύπος 770» ή, κατά κόσμον,
«μεγάλη Mercedes» παρά τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό που υπέστη το 1938 και μια
βαθμιαία, αλλά αλάνθαστη μεταμόρφωση των αμαξωμάτων της στο πέρασμα των χρόνων, τα οποία
παρέμεναν πάντα χειροποίητα με υπερβολική προσοχή στην κάθε ιδιαίτερη απαίτηση της υψηλής
πελατείας.
Η ιαπωνική βασιλική οικογένεια παρήγγειλε επτά δείγματα από αυτό το θαυμάσιο αυτοκίνητο
ανάμεσα στο 1932 και το 1935. Ένα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής
επιδρομής στον Πόλεμο, τρία κρατήθηκαν σαν «απόθεμα» (άραγε, σαν αρχοντικό απόθεμα
ανταλλακτικών;) και τρία συνέχισαν να προσφέρουν ενεργά τις υπηρεσίες τους μέχρι τη
σύγχρονη εποχή. Το αυτοκίνητο των φωτογραφιών ταξίδεψε πίσω στο Οντερτουρκχάιμ το 1971,
όπου «αναπαύεται» μέχρι σήμερα στο Mουσείο της Mercedes Benz.
O εν σειρά 8κύλινδρος κινητήρας των 7,7 λίτρων, του οποίου η τεράστια ροπή θα μπορούσε να
παραπλανήσει τον αδαή να περιμένει ισχύ μεγαλύτερη από τους 150 ίππους στις 2.800 σ.α.λ.,
με τη βοήθεια υπερσυμπιεστή έφτανε στους 200 ίππους (αλλά ποιος μπορούσε να φανταστεί
έναν Ιάπωνα αυτοκράτορα να κινείται με? τουρμπίνα;).
Ο Χιροχίτο ήταν ο πιο διακριτικός μονάρχης που μετακινούνταν με Mercedes. Ο Γερμανός
Κάιζερ Γουλιέλμος ο 2ος, όταν ήταν εξόριστος στην Ολλανδία, είχε εξοπλίσει το υπέροχο
γκρι μοντέλο του με ένα σύστημα επικοινωνίας που θύμιζε ναυτικό τηλέγραφο, το οποίο
βρισκόταν μεταξύ του σαλονιού και της καμπίνας του οδηγού, μόνο και μόνο για να δίνει
εντολές στον οδηγό του μέσω ενός πολύπλοκου κώδικα σημάτων. Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας
γνωστοποιούσε τις επιθυμίες του στον οδηγό του με πιο σεμνό τρόπο, χρησιμοποιώντας έναν
πίνακα με τις εντολές «ξεκίνα, αργά, σταμάτα, αριστερά, δεξιά, επιστροφή στο παλάτι».